Vit' Alba

In u celu l’ultima stella more
A luna s’abbandona à u tramontu
Di a notte si ne compienu l’ore
È u ghjornu ne face tornacontu

U bughju si ne và senza rimore
In un sussuru u mondu si move
Ogni cosa s’inonda di luciore
È s’assesta da campà l’ore nove

U primu raghju vene è accarezza
E sarichje di neve incasgiulate
Ammanta d’una dolce tennerezza
E stonde di l’ultime sunniate

Ogni candella d’acquatu spampiglia
È d’argentu ne parda u circondu
A vita abbraccia l’aria à piglia, piglia
Quandu l’alba entre in u vucatondu

Sbuccisce di ‘ssu stranu spusaliziu
Un reame d’armunia è culori
Hè una maraviglia, un deliziu
Un mazzulu di musiche è d’adori

U primu raghju vene è accarezza
Paesi è cità addurmintati
Ingutuppa di solfice dulcezza
Sogni è realità aghjummellati

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire