Duve Sò

Duve sò pigliate l’ore
Di e rise zitelline
Quandu per coglie e more
Ùn timiamu e spine
Duve sò, duve sò ’ssi mumenti
Duve sò, duve sò à i venti o spenti

Forse si nè sò andate
Cù u fiume di l’età
Cù ‘sse piene infuriate
À l’eterna libertà
Duve sò, duve sò ‘ssi mumenti
Duve sò, duve sò à i venti o spenti

Duve sò a niscentria
È u so cumpagnu l’asgiu
Oghje ferma a nustalgia
È d’un ricordu u basgiu
Duve sò, duve sò ‘ssi mumenti
Duve sò, duve sò à i venti o spenti

È quelle ardente battaglia
Da difende u castellu
Fattu di tarra è di paglia
Di u mondu u più bellu
Duve sò, duve sò ‘ssi mumenti
Duve sò, duve sò à i venti o spenti

È ‘ssi chjarasgi pumposi
Quantu volte vindimiati
I rivecu, diviziosi
Carchi à frutti inzuccarati
Duve sò, duve sò ‘ssi mumenti
Duve sò, duve sò à i venti o spenti

Ma in fondu à u mio core
L’aghju tinuti prisenti
U profume di ‘sse more
È tutti quelli mumenti
Sò in mè, sò in mè ‘ssi mumenti
Sò in mè, sò in mè à venti
Sò in mè, sò in mè ‘ssi mumenti, mai spenti…

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire